در خون افراد مبتلا به کووید طولانی‌مدت، ناهنجاری وجود‌دارد.
26 مرداد 1401 1401-06-12 23:23در خون افراد مبتلا به کووید طولانی‌مدت، ناهنجاری وجود‌دارد.
مطالعاتی که روی افراد مبتلا به کووید طولانی‌مدت انجام‌شده، نشان‌می‌دهد که علائم مرموز و ناتوان‌کننده‌ای دارد و می‌تواند سبب عفونت SARS-CoV-2 شود و بسیاری از ناهنجاری‌ها را در خون ایجاد‌کند. طبق حدس دانشمندان، ممکن است کووید طولانی‌مدت دارای ویژگی‌های مشخصی با آنسفالومیلیت میالژیک/سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) باشد که تصور‌می‌شود با عفونت همراه باشد. مطالعه جدیدی که هفته گذشته منتشر‌شد، فقط 99 نفر مبتلا به کووید طولانی را بررسی‌کرد. اریک توپول، مدیر مؤسسه ترجمه تحقیقاتی اسکریپس گفت :«مطالعه بسیار پیچیده است و به قابلیت‌های سلول‌های T در پاسخ به آنتی‌بادی‌ها پرداخته‌شده‌است. این اکتشاف پایه و اساس مطالعات بسیار بزرگتر است.»
بیماران مبتلا به کووید طولانی‌مدت اکثرا با خستگی شدید، مه مغزی و سایر علائم دست و پنجه نرم می‌کردند. آنها سطوح پایینی از کورتیزول، هورمون استرس که به بدن در کنترل التهاب، گلوکز، چرخه خواب و غیره کمک می‌کند، داشتند. ویژگی‌های سلول‌های T آنها نشان‌می‌دهد که سیستم ایمنی آنها در حال مبارزه با مهاجمان ناشناس، احتمالا منبعی از SARS-CoV-2 یا یک پاتوژن فعال‌شده مانند ویروس Epstein Barr است.
دانشمندان دیگری که بیماران کووید طولانی‌مدت را مطالعه می‌کردند، نتایج مشابهی را در سال جاری گزارش‌کردند. در مقاله‌ی ماه ژانویه‌‌ی «Cell» کورتیزول پایین در افرادی که علائم تنفسی طولانی‌مدت دارند و فعال‌شدن مجدد ویروس‌ها در بیماران مبتلا به مشکلات عصبی ثبت‌شده‌است. اما وال از دانشگاه کالج لندن و موسسه فرانسیس کریک، که رهبری یک گروه بزرگ را به عهده دارد، می‌گوید: «این نتایج من را وادار‌می‌کنند درباره داروهای دیگری که می‌توانیم آزمایش کنیم فکر کنم.» برای مهار سیستم ایمنی می‌توان از آنتی‌بادی‌های ویروسی یا ضدالتهاب‌ها استفاده‌کرد.
پروژه اخیر لانگ کووید در اواخر سال 2020 آغاز‌شد. آکیکو ایوازاکی، ایمونولوژیست دانشگاه ییل با دیوید پوترینو، فیزیولوژیست عصبی در دانشکده پزشکی ایکان در سیستم سلامت کوه سینا که از بیماران مبتلا مراقبت‌می‌کرد، همکاری‌کرد. آنها می‌خواستند بیماران را با افرادی که هرگز مبتلا نشده‌اند و کسانی که بهبود یافته‌اند، مقایسه‌کنند. در کمال تعجب پوترینو، پیدا‌کردن افرادی که به طور کامل از کووید بهبود یافته‌بودند بسیار چالش برانگیز بود. بسیاری از داوطلبان پس از کووید 19 خود را سالم معرفی‌کردند. اما اعتراف‌کردند که از سر‌گیری تمرینات ورزشی معمولی برای آنها بسیار طاقت‌فرسا بوده‌است. در نهایت از 116 نفری که داوطلبانه در این آزمایش شرکت‌کردند، 39 نفر‌بهبود‌یافتند.
کاهش سطح کورتیزول در بیماران مبتلا به کووید طولانی‌مدت به تقریباً نیمی از سطح طبیعی، اصلاً تعجب‌آور نیست. علائمی مانند خستگی و ضعف عضلانی با ترشح هورمون کمتری همراه است که علت آن مشخص نیست. هورمونی که توسط غده هیپوفیز ساخته‌می‌شود و تولید کورتیزول را کنترل‌می‌کند، ACTH نام‌دارد. این هورمون در افراد مبتلا به کووید طولانی‌مدت در سطح نرمال بود. علاوه بر این، طبق مطالعات پوترینو و همکاران، برخی از بیماران مبتلا به کووید طولانی‌مدت، مقدار کمی از استروئیدها را امتحان‌کرده‌اند که در حالت عادی می‌توانند پایین‌بودن میزان کورتیزول را درمان‌کنند. نتایج نشان‌داد که استروئیدها موثر واقع‌نشدند. در مرحله بعد، محققان قصد‌دارند سطح کورتیزول بیماران را در طول روز بررسی‌کنند. مقدار استروئید در طول شبانه‌روز بالا و پایین می‌رود. تحقیقات اولیه آن را در صبح بررسی‌کردند.
نمونه‌های خون بیماران نیز پر از سلول‌های T فرسوده‌ای بود که می‌توان آنها را با نشانگرهایی شناسایی‌کرد. پوترینو می‌گوید:«چنین سلول‌هایی با حضور مداوم پاتوژن‌ها افزایش‌می‌یابند. این نشان‌می‌دهد که بدن افراد مبتلا به کووید طولانی‌مدت، در حال مبارزه است.»
این نبرد باعث ایجاد التهاب مزمن می‌شود که با بسیاری از علائم کووید طولانی‌مدت مطابقت دارد. همچنین در نتایج این آزمایشات با اندازه‌گیری میزان آنتی‌بادی‌ها علیه پروتئین‌های ویروسی آزاد‌شده در خون، به فعال‌سازی مجدد ویروس اپشتین بار و سایر ویروس‌های هرپس اشاره‌شد. ژن‌های آنها می‌توانند برای مدت طولانی در داخل سلول‌های آلوده غیرفعال باشند. ایوازاکی قصد‌داشت درجه فرسودگی سلول‌های T در اثر فعال‌شدن مجدد ویروس اپشتین بار را بداند.اگرچه او آن ویروس را تنها مقصر نمی‌داند و از نظر او ممکن است SARS-CoV-2 نیز در بیماران کووید طولانی‌مدت باقی‌بماند. علائمی مانند فعال‌سازی مجدد اپشتین بار، کورتیزول پایین و فرسودگی سلول‌های T ، در برخی از بیماران ME/CFS ظاهر شده‌اند.
مطالعات جدید به وضوح نشان‌می‌دهد که علائم کووید طولانی برای همه‌ی افراد یکسان نیست. برای مثال، تنها حدود 20 تا 30 درصد از بیماران این مطالعه سطوح بسیار بالایی از سلول‌های T خسته داشتند. جیمز هیث، رئیس مؤسسه زیست‌شناسی سیستم‌ها، نویسنده مقاله سلولی که کورتیزول پایین و فعال‌سازی مجدد ویروس را نشان‌می‌دهد، می‌گوید: «سطح سازگاری عالی است». او خاطرنشان می‌کند که مطالعات بیماران را حدود 3 ماه پس از عفونت SARS-CoV-2 مورد بررسی قرار داده‌است. در حالی که در گروه ایوازاکی و پوترینو به طور میانگین بیش از یک سال از ابتلای بیماران به کووید 19 می‌گذشت.
پوترینو و ایوازاکی عقیده‌دارند که باید آزمایشات جدیدی را در مورد روش‌های درمان انجام‌دهند و به علل بیماری کووید طولانی‌مدت و پاسخ بیماران بیشتر به مداخلات خاص بپردازند. ایوازاکی امیدوار است بتواند روش‌های درمانی مبتنی بر کورتیزول و با هدف قرار‌دادن ویروس اپشتین بار با داروی ضد‌ویروسی Paxlovid ،که برای کووید 19 حاد استفاده می‌شود، را اعمال‌کند. همچنین قصد‌دارد درمان‌هایی که سلول‌های B را کاهش‌می‌دهند و برای درمان بیماری‌های خودایمنی و تسکین سیستم ایمنی استفاده می‌شوند را آزمایش‌کند.
ایوازاکی می‌گوید: «ما باید همین الان این روش‌ها را امتحان کنیم.، البته من دوست دارم تمام قطعات پازل را قبل از شروع آزمایش‌ها کنار هم بگذارم اما بیماران نمی‌توانند منتظر‌بمانند.»
